Amiga 500 benim için "komşunun bilgisayarı" idi. Kendisi ile 1989 yılbaşında tanıştık. İlk gördüğüm anda aşık oldum tabi. Fakat geçen seneye kadar bir Amiga sahibi olamadım. Amstrad CPC 464 'den sonra Commodore 64 'e geçip kısa bir süre sonra da PC sahibi oldum.
Yakın bir arkadaşım sünnet olduğunda ailesi düğün yapmayıp onun yerine çocuğa Amiga 500+ almışlardı. Aynı sene bende sünnet olacaktım. Aynı şeyi bizimkilere teklif edince annem "Oğlum ileride bir sünnet düğünüm bile olmadı diye üzülürsün. İçinde ukde kalır." demişti. Sonuç olarak sünnet düğünüm davul, zurna ve hatırlamak istemediğim bir ton abuk subuk danslar şeklinde belleğimde yer ederken, güzelim Amiga yıllarca içimde bir ukde olarak kaldı. Neyseki sonraki sene karşı komşumuz bir Amiga 500+ aldı da ara ara gidip oynuyordum.
Amiga 600, 1200, 2000, 3000 gibi bilgisayarları ise Almanya 'dan gelen akraba ve arkadaşların anlattığı şehir efsaneleri zannediyordum. Gerçek olduklarını 30 yaşımdan sonra öğrendim.
Şimdi ise bir A500 'üm var ama şunu fark ettim ki, Amiga bir C64 değilmiş. Raspberry Pi'ye kurduğum emulatör bile A500 ile aynı hissi vermeyi başarıyor. Ah bir de o muhteşem kasaları ve disket sürücüsünün sesi olmasaydı...
İşte onlardan vazgeçmem çok zor
(@onursapci, kusura bakma anılara dalıp alakasız bir noktaya varmışım. Özetlersek : A1200 ve sonrası benim için bir halt ifade etmiyor
)