sonraki »

[Najaz]

Eskişehir'e gelin diyeceğim ama, burası da özellikle depremden sonra çok kalabalıklaştı... Aradığınız huzuru bulamayabilirsiniz.

[sertacarslan]

Ben de Adana diyeceğim ama biraz sıcaktır

[Solomon]

Bandırma civarları da olabilir. Hem deniz kenarı, hem sakin, hem de her yere yakın.

[Solomon]

Ailece yurt dışına yerleşmeyi düşünüyorduk. Ama gidip geldikçe cazibesini kaybetti. Medeniyet, insana saygı, huzur arıyorsanız Avrupa'nın çoğu şehri veya köyü bile ideal. Ama bir süre sonra iki çift laf edecek eş dost akraba aramaya başlarsınız. Orada bulacağınız Türklerle de anlaşması kolay olmayacaktır. Genç yaşta yapılabilirdi belki ama bizim nesil için bu saatten sonra ülke değiştirmek kolay değil.

[feuer]

Bandırma civarları da olabilir. Hem deniz kenarı, hem sakin, hem de her yere yakın.

Bandırma sakin bir ilçe değil eğer aranılan buysa.
Çok kalabalık, çok yabancı öğrenci var (asya, afrika). Herşey çok pahalı, kiralar, ev fiyatları, esnaf... Olumlu yönleri belediyesi kültür sanat faaliyetlerine çok para harcıyor, özgür bir kent, küçük bir kente çok şey sığmış diyebiliriz.

Erdek kışları sakin oluyor. Yazları dolup taşıyor. Altyapı problemleri var, yazın su kesilir sık sık. Denizinin ve kumsalının Balıkesir'in diğer ilçelerinden daha güzel olduğunu düşünüyorum.

Susurluk ve Gönen betondan köyler maalesef..

[savagery]

Ben 5 yıl kadar önce İstanbul'dan bunalıp İzmir'in bir köyüne yerleştim. Rahmetli dedemin balıkçılık yaptığı küçücük bir balıkçı köyü.  Küçücük bir yer.

Bir limanı ve iki tane küçük koyu var.
İlk yıllar çok keyifliydi.
İşlerimi eleyip azalttım. Kendime ve aileme daha fazla vakit ayırabildim.
Sabahları koşturmadan kahvaltı yapabilmeye başladım.
Köyde kışın 4 ya da beş hane kalıyordu.
İstanbul'un keşmekeşliği ve yoğun çalışma temposundan sonra çok iyi gelmişti.

Fakat maalesef yıllar geçtikçe burada da durum dayanılmayacak bir hal aldı.
Şikayet ettiğiniz kalabalık, artık ülkenin her yerinde var. Ve giderek de artıyor.
Uzun süre yaşayabileceğiniz saki bir yer maalesef yok.
Şu an benim bahsettiğim o küçücük şirin balıkçı köyü, yazın yaşanmayacak hale geldi.

Kalabalık, gürültü, sıcak, pahalılık vs vs.
Neredeyse hiç bir yerin metropollerden bir farkı kalmadı.
Hem ekonomik hem de sosyal açıdan.
Köy yerinin ayrıca ek olarak bir çok sorunları var.
Elektrik devamlı kesilir.
İnternet devamlı kesilir.
Su devamlı kesilir.
Hiç bir şekilde hizmet alamazsınız.
Evinizde bir eşya bozulur, usta geleceğim der bir hafta telefonunu açmaz.
Köy halkı fesattır, bir birinin arkasından konuşur, iş yapmaz, iş yapmak isteyeninde önünü keser. Köyde kimse kimseyi sevmez.

Sonuç olarak ben 5 yılın sonunda pes ettim. 
Köy hayatı ve kalabalığından o kadar bıktım ki İzmir'e taşıyorum evimi. 
Sabit bir yerim olsun diye.

Ve en sonunda kendime motokaravan aldım.
Şimdi eşim ben ve köpeklerim her şeyi geride bırakıp yola çıkıyorum.
İşlerimi karavandan da idare edebiliyorum.
Benim için çok büyük bir avantaj.
Dışarıdan yapabileceğim bir işim var.

Şimdi hiç olmadığım kadar huzurlu ve mutluyum.
Neresi kalabalık ise ben aksi yöne gidiyorum.
Göl kenarı olur, ağaç altı olur.
Beğenelim yeter. 2 gün kalıyorum 3 gün kalıyorum.
Sonra tekrar yola çıkıyorum.

Özetle şunu  söyleyeyim.
Nispeten deniz yakını olmayan küçük iller bir nebze sizi rahatlatabilir ama geçici olarak.
Artık kalabalıklaşmayan bir kıyı köşe yok ve kalmayacak.

Kalabalık gürültü benim dengemi, psikolojimi bozdu.
Sinirlerim yıprandı. Yoruldum.
Kimseye bir şey anlatacak ne mecalim kaldı ne isteğim.

Şimdi karavandayım.
Kimseyi arayıp sormuyorum.
Ben çözümü böyle buldum.
İnsanlardan uzak olmak çok iyi geldi bana.

[onursapci]

Tecrübe konsumus . Çok düşünmek lazım ama hayat kısa

[ssaylanc]

Ben 5 yıl kadar önce İstanbul'dan bunalıp İzmir'in bir köyüne yerleştim. Rahmetli dedemin balıkçılık yaptığı küçücük bir balıkçı köyü.  Küçücük bir yer.

Bir limanı ve iki tane küçük koyu var.
İlk yıllar çok keyifliydi.
İşlerimi eleyip azalttım. Kendime ve aileme daha fazla vakit ayırabildim.
Sabahları koşturmadan kahvaltı yapabilmeye başladım.
Köyde kışın 4 ya da beş hane kalıyordu.
İstanbul'un keşmekeşliği ve yoğun çalışma temposundan sonra çok iyi gelmişti.

Fakat maalesef yıllar geçtikçe burada da durum dayanılmayacak bir hal aldı.
Şikayet ettiğiniz kalabalık, artık ülkenin her yerinde var. Ve giderek de artıyor.
Uzun süre yaşayabileceğiniz saki bir yer maalesef yok.
Şu an benim bahsettiğim o küçücük şirin balıkçı köyü, yazın yaşanmayacak hale geldi.

Kalabalık, gürültü, sıcak, pahalılık vs vs.
Neredeyse hiç bir yerin metropollerden bir farkı kalmadı.
Hem ekonomik hem de sosyal açıdan.
Köy yerinin ayrıca ek olarak bir çok sorunları var.
Elektrik devamlı kesilir.
İnternet devamlı kesilir.
Su devamlı kesilir.
Hiç bir şekilde hizmet alamazsınız.
Evinizde bir eşya bozulur, usta geleceğim der bir hafta telefonunu açmaz.
Köy halkı fesattır, bir birinin arkasından konuşur, iş yapmaz, iş yapmak isteyeninde önünü keser. Köyde kimse kimseyi sevmez.

Sonuç olarak ben 5 yılın sonunda pes ettim. 
Köy hayatı ve kalabalığından o kadar bıktım ki İzmir'e taşıyorum evimi. 
Sabit bir yerim olsun diye.

Ve en sonunda kendime motokaravan aldım.
Şimdi eşim ben ve köpeklerim her şeyi geride bırakıp yola çıkıyorum.
İşlerimi karavandan da idare edebiliyorum.
Benim için çok büyük bir avantaj.
Dışarıdan yapabileceğim bir işim var.

Şimdi hiç olmadığım kadar huzurlu ve mutluyum.
Neresi kalabalık ise ben aksi yöne gidiyorum.
Göl kenarı olur, ağaç altı olur.
Beğenelim yeter. 2 gün kalıyorum 3 gün kalıyorum.
Sonra tekrar yola çıkıyorum.

Özetle şunu  söyleyeyim.
Nispeten deniz yakını olmayan küçük iller bir nebze sizi rahatlatabilir ama geçici olarak.
Artık kalabalıklaşmayan bir kıyı köşe yok ve kalmayacak.

Kalabalık gürültü benim dengemi, psikolojimi bozdu.
Sinirlerim yıprandı. Yoruldum.
Kimseye bir şey anlatacak ne mecalim kaldı ne isteğim.

Şimdi karavandayım.
Kimseyi arayıp sormuyorum.
Ben çözümü böyle buldum.
İnsanlardan uzak olmak çok iyi geldi bana.

Şimdilik çözümü haftasonları Adapazarı'nda köye kaçarak buldum. Öze dönmek lazım sanırım....

[freedom]

@savagery

Çok güzel özetlemiş. Umarım istediği gibi vakit geçirebilir. Elindeki imkanların kıymetli olduğunu bildiğini sanıyorum.

Ben de kendisi gibi yapabilmek istiyorum. Umarım bana da nasip olur. İnsanlarla ilişkiler hakikatten çok zorlaştı. Artık bazı şeyler insana dokunuyor. İlişkileri biraz mesafeli tutmak sanırım faydalı, öteki türlü kısa zamanda ilişkiler yolunda gitmiyor.

Sözüm meclisten dışarı, bizi rahatlatacak forumdaki güzel dostlara da ihtiyacımız var tabiki.